نامه به کودکی که هرگز زاده نشد : 

هر چه انسان تر باشیم زخمها عمیق تر خواهند بود ...

هر چه بیشتر دوست بداریم . بیشتر غصه خواهیم داشت ...

بیشتر فراق خواهیم کشید ... و تنهائی هایمان بیشتر خواهد شد ...

شادی ها لحظه ای و گذرا هستند ...

شاید خاطرات بعضی از آنها تا ابد در یاد بماند ...

اما رنجها داستانش فرق می کند ... تا عمق وجود آدم رخنه می

کند ... و ما هر روز با آنها زندگی می کنیم ... انگار که این

خاصیت انسان بودن است ...